OS RÍOS DE ESPAÑA
XOGOS PARA REPASAR:
RÍOS DE ESPAÑA, VERTIENTE CANTÁBRICA
RÍOS DE ESPAÑA, VERTIENTE MEDITERRÁNEA Y ATLÁNTICA
jueves, 22 de octubre de 2020
OS RÍOS DE ESPAÑA
lunes, 19 de octubre de 2020
A CIRCULACIÓN II. CIENCIAS NATURAIS
A CIRCULACIÓN DO SANGUE
O proceso circulatorio é un circuito pechado que se inicia e finaliza no corazón.
O corazón latexa sen parar, realizando dos movementos, que impulsan o sangue por todo o corpo:
- DÍASTOLE - RELAXACIÓN
-SÍSTOLE - CONTRACCIÓN
As cavidades dereitas (aurícula e ventrículo dereito) son as que impulsan o sangue que contén as substancias de refugo ata os pulmóns, para a súa eliminación.
Nos pulmóns recóllese o osíxeno captado polo aparello respiratorio e o sangue osixenado introdúcese no corazón pola aurícula esquerda, sendo impulsada cara o corpo dende o ventrículo esquedo.
Así, o sangue con residuos chega á aurícula dereita a través das veas pulmonares e respártese por todo o corpo a partir da artería aorta.
Todo o proceso circulatorio divídese en dúas partes que se denominan:
Circulación xeral: Percorrido que realiza o sangue por todo o corpo, excepto polos pulmóns.
O sangue chega co osíxeno á aurícula esquerda e pasa ao ventrículo esquerdo. Este contráese (sístole) e impulsa o sangue fóra do corazón pola arteria aorta. De aquí repártese a todos os órganos a través de arterias cada vez máis finas ata chegar aos capilares onde cede o osíxeno e os nutrientes e recolle o dióxido e as substancias de refugo. Os capilares reúnense para formar veas, estas vanse unindo para formas veas cavas que desembocan na aurícula dereita.
Circulación pulmonar: É o percorrido do sangue para pasar polos pulmóns. O obxectivo e que o sangue se cargue de osíxeno e libere o dióxido de carbono.
O sangue que se atopa na aurícula dereita pasa ao ventículo dereito porque se relaxa (díastole). Ese se contrae (sístole) e impulsa o sangue polas arterias pulmonares chegando ata os capilares que rodean os alvéolos pulmonares para realizar o intercambio gasoso. Unha vez realizado, o sangue volve á aurícula esquerda a través das veas pulmonares.
A CIRCULACIÓN. CIENCIAS NATURAIS
A CIRCULACIÓN
A circulación encárgase de repartir por todo o corpo o osíxeno e os nutrientes e de recoller o dióxido de carbano e as substancias de refugo.
O aparello circulatorio está formado polo sangue, os vasos sanguíneos e o corazón.
- O sangue: Ten dúas partes:
- Plasma (líquido): nutrientes, substancias de refugo, dióxido de carbono...
- Células (sólido): glóbulos vermellos (osíxeno), glóbulos brancos (defensa), plaquetas (pechar feridas).
- Vasos sanguíneos: condutos polos que circula o sangue. Tipos:
- Veas: Levan o sangue dende os órganos ao corazón.
- Arterias: Levan o sangue dende o corazón aos órganos.
- Capilares: Conducen o sangue polo interior do corpo.
-Corazón: Órgano musculoso que latexa continuamente para impulsar o sangue por todo o corpo. Está situado entre os pulmóns e protexido pola caixa toracica.
O corazón está divido en dúas metades separadas por un tabique continuo.
Cada metade (dereita e esquerda) ten dúas cámaras: AURÍCULA (chegan as veas) E VENTÍCULO (saen as arterias).
Cada aurícula comunícase co ventrículo do seu lado a través dunha válvula.
domingo, 4 de octubre de 2020
domingo, 27 de septiembre de 2020
CIENCIAS SOCIAIS: AS COSTAS DE ESPAÑA
AS COSTAS DE ESPAÑA
España ten unha ampla costa bañada polo mar Cantábrico, o océano Atlántico e o mar Mediterráneo.
A costa de España divídese en 3 sectores:
- A costa cantábrica
- A costa atlántica.
- A costa mediterránea.
A COSTA CANTÁBRICA
Está ao norte da Península Ibérica e esténdese desde a fronteira de Francia ata a Punta de Estaca de Bares.
Inclúe o País Vasco, Cantabria, Asturias e parte de Galicia.
É unha costa acantilada, con amplas rías (Ría de Nalón) e poucas praias.
Accidentes xeográficos máis importantes:
- Golfo de Biscaia. imaxe
- Cabo de Matxitxako (País Vasco). imaxe
- Cabo de Ajo (Cantabria). imaxe
- Cabo de Peñas (Asturias). imaxe
- Estaca de Bares (Galicia, A Coruña). imaxe
A COSTA ATLÁNTICA
Esténdese dende a Estaca de Bares ata o Estreito de Xibraltar.
Distínguense 3 zonas:
- Costa galega.
- Costa andaluza.
- Costa canaria.
COSTA GALEGA
Ocupa dende a Estaca de Bares ata a fronteira con Portugal, na desembocadura do ría Miño.
É uha costa rochosa e recortada, con moitas rías.
Destaca:
Rías de Ferrol e Muros. imaxe Ría de Ferrol
Rías de Arousa.
Rías de Pontevedra e Vigo.
Cabo de Ortegal. imaxe
Cabo de Fisterrre. imaxe
COSTA ANDALUZA
Esténdese dende a fronteira de Portugal ata a Punta de Tarifa.
É unha costa baixa, areenta e chá, con moitas praias, marismas e dunas.
Destaca:
O Golfo de Cádiz
O Cabo de Trafalgar (Barbate, Cádiz) imaxe
A Punta de Tarifa imaxe
O Estreito de Xibraltar imaxe
COSTA CANARIA
Son costas altas e rochosas nas illas con relevo abrupto: La Gomera, El Hierro, La Palma, Tenerife e Gran Canrias.
En Lanzarote e Fuerteventura, son costas máis suaves, baixas e grandes praias.
COSTA MEDITERRÁNEA
Esténdese polo leste e sur da Península Ibérica, Illas Baleares, Ceuta e Melilla dende o Estreito de Xibraltar ata a fronteira de Francia.
É a máis extensa e ten 4 zonas:
- Costa mediterránea de Andalucía.
- Costa levantina.
- Costa catalá e balear.
- Costa de Ceuta e Melilla.
COSTA MEDITERRÁNEA DE ANDALUCÍA
Alterna amplas zonas chás con acantilados.
Destaca:
- O Cabo de Gata. imaxe
- O Golfo de Almería.
COSTA LEVANTINA
Comprende as costas da Rexión de Murcia e a Comunidade Valenciana. Ten amplas praias.
Destaca:
- Cabo de Palos. (Cartaxena, Murcia). imaxe
- Cabo de La Nao. (Jávea, Alicante). imaxe
- O Mar Menor (Albufera de auga salgada na rexión de Murcia). imaxe
- A Albufera de Valencia. imaxe
- O Golfo de Valencia.
COSTA CATALÁ E BALEAR
Alternan costas altas e rochosas con costas baixas e areentas (calas).
Destaca:
COSTA DE CEUTA E MELILLA
A costa de Ceuta é baixa e areenta.
A costa de Melilla é alta e con acantilados.
XOGOS PARA REPASAR 👈👀
Suscribirse a:
Entradas (Atom)